#8 Recenzja "Chemia Naszych Serc" Krystal Sutherland.

Witajcie kochani.

Dziś mam dla Was recenzję 3 książki przeczytanej w styczniu ( łał jak narazie mój czytelniczy rekord miesiąca haha). Jest to książka, którą chciałam kupić przyjaciółce na urodziny ze względu na chemie w tytule (biochem-chemia, mało śmieszne), jednak w końcu kupiłam ją ze względu, na ładną okładkę. Przy okazji była na promocji więc sami rozumiecie.

 "Chemia Naszych Serc" Krystal Sutherland.

''Ponieważ jesteś warta co najmniej gwiezdnego pyłu, a ja mogę Ci podarować jedynie ziemski kurz.''

Tytuł oryginału: Our Chemical Hearts

Seria: Uwaga Młodość

Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie

Data wydania: 26 października 2016

liczba stron : 286

Opis książki: Henry Page nigdy nie był zakochany. Jako beznadziejny romantyk, wyobraża sobie to słynne kołatanie serca, miłość w stylu „nie mogę jeść, nie mogę spać” i ma nadzieję na właśnie taki obrót wydarzeń – mimo że jeszcze żadna z tych rzeczy mu się nie przytrafiła. Zamiast tego był szczęśliwy skupiając się na swoich ocenach, dostaniu się do college’u z Ligi Ivy i w końcu na zostaniu redaktorem szkolnej gazetki. Ale wtedy, do jego klasy weszła Grace Town i Henry już wiedział, że od tego momentu wszystko zacznie wyglądać inaczej.

Grace zdecydowanie nie jest typem wymarzonej dziewczyny Henry’ego – chodzi z laską, nosi męskie, za duże ciuchy i wygląda tak, jakby rzadko widywała się z prysznicem. Ale kiedy Grace i Henry zostają wybrani, aby razem pracować nad szkolną gazetką, chłopak z dnia na dzień czuje się coraz bardziej zauroczony. To oczywiste, że Grace coś się kiedyś przytrafiło, ale to sprawia, że dla Henry’ego jest jeszcze piękniejsza. Nie chce niczego więcej niż pomóc się jej poskładać na nowo.

To nie jest typowa historia o chłopaku, który spotyka dziewczynę. Wspaniały debiut Krystal Sutherland to łamiąca serce opowieść, która stanowi przypomnienie o słodko-gorzkiej pierwszej miłości.

'Prawdziwa miłość nie musi trwać przez całe wieki. Jakości uczucia nie mierzy się czasem jego trwania. Wszystko umiera, łącznie z miłością. Czasem odchodzi razem z człowiekiem, czasami sama wygasa. Najpiękniejsza historia miłosna na świecie wcale nie musi dotyczyć dwojga ludzi, którzy spędzili ze sobą całe życie. To może być historia uczucia, które trwało dwa tygodnie, dwa miesiące albo dwa lata, ale płonęło jaśniej, cudowniej i goręcej niż jakiekolwiek inne przed nim i po nim. Nie żałuj nieudanej miłości, bo nie ma czegoś takiego. Dla mózgu każda miłość jest równorzędna.'

Książka może wydawać się nudna i banalna ale tak nie jest. Książka jest napisana z humorem, lekko i łatwo się czyta, nie trzeba się niczego domyślać. Po prostu się ją pochłania. Bohaterowie są charyzmatyczni i są zobrazowani jako normalne nastolatki. Mają takie same charaktery i problemy jak każdy z nas. Łatwo można się z każdym utożsamić. Główny bohater jest typowym outsiderem, który nigdy nie miał dziewczyny gdzie jego przyjaciele mają już wszystko za sobą.  W końcu poznaje Grace. Jest ona bardzo tajemnicza i intrygująca.  Pewnie już się domyślacie, że się w niej zakochuje. Ale czy ich miłość przetrwa musicie dowiedzieć się sami.

"Miłość to tylko chemia naszych serc."

Książka jest bardzo fajna i naprawdę godna przeczytania, ale nie jest jedną z tych po której zbieram swoje serce z podłogi i następne miesiące nie wiem co ze sobą zrobić bo tak mną zawładnęła. Książka opowiada o tym, że nie każda pierwsza miłość przeżywa, a ból po stracie kogoś bliskiego
jest tak przytłaczający, że się nim stajesz. Opisuje wiele takich typowych, codziennych rzeczy, które dotykają każdego z nas. Tak naprawdę każdy może być Henrym albo Grace bądź którym kolwiek  

z bohaterów. W pewnym sensie ta książka zmieniła  moje postrzeganie na świat. Ukazała ona jak ważna jest rodzina,przyjaciele, miłość.

"Szkoda, że nie widzisz świata tak, jak ja go postrzegam. Nie rozumiesz, że śmierć jest nagrodą za życie."

Wielkim plusem tej książki są cytaty z innych książek bądź filmów. Autorka bardzo sprawnie je wplatała. Ma także piękną okładkę i to właśnie dla niej sięgnęłam po książkę. Treść także mnie nie rozczarowała, jednak postać Grace była dla mnie miejscami nie zrozumiała. Pod koniec książki strasznie ją znielubiłam choć później  troszkę zrozumiałam jej postępowanie. Ale to nie zmieniło mojego zdania o Grace.

Książka naprawdę godna przeczytania choć tak jak mówiłam nie wyrywa serca z piersi.

Moja ocena : 8/10

I znów kolejna recenzja za mną. Jak Wam się podobało? Czytaliście już książkę? Piszcie co sądzicie. Czekam na komentarze :)

Pozdrawiam gorąco.
Agaa.