#16 Recenzja "Gałęziste"- Artur Urbanowicz.

Witajcie kochani.

Dziś mam dla Was recenzje książki,do której długo się zbierałam, i która była owocem współpracy z autorem.

"Gałęziste" Artur Urbanowicz.

Tytuł oryginału:  Gałęziste

Data wydania: grudzień 2015

Liczba stron: 462

Wydawnictwo: Novae Res

Opis książki:

Nie wierz w nic, co widzisz, słyszysz... i w co do tej pory wierzyłeś...

Jest taki dom, w którym nie chciałbyś spędzić nocy. Z jakiegoś powodu ciemność w nim jest inna. Jeszcze bardziej złowroga niż gdziekolwiek indziej...

Jest takie jezioro, w którym mieszkają nieumarli. Ich przewaga nad Tobą jest prosta – oni nie potrzebują nabierać powietrza...

Jest taki demon, o istnieniu którego wolałbyś nie wiedzieć. Niematerialne uosobienie zła, przed którym nie sposób uciec...

Jest takie miejsce, w którym mieści się ten dom. Miejsce, w sercu którego kryje się też to jezioro i w którym ten demon był od zawsze. To las. Las, w którym za nic w świecie nie chciałbyś się zgubić. Gdy już raz do niego wejdziesz, nie pozwoli Ci wyjść...

Jest taka historia, której nie chciałbyś poznać. Opowieść, która Cię zaintryguje, zaskoczy i przerazi do szpiku kości. Thriller na baśniowych ziemiach Suwalszczyzny.

Odważysz się?

Książka bardzo mi się podobała, był w niej dreszczyk emocji już od pierwszych stron, ale czytanie jej bardzo mi się dłużyło. Czcionka była bardzo przytłaczająca i niekiedy męczyła mi oczy. Nieraz czytało mi się szybko, a za chwilę szło to tak mozolnie, że musiałam ją odłożyć i wziąść się za coś innego. Duża ilość wulgaryzmów w książce też mi miejscami przeszkadzała, bo co za dużo to nie zdrowo. Nie mam nic przeciwko używaniu ich w tekście ale nadmierna ilość też nie jest dobra i nieraz przeszkadza w odbiorze.

Bohaterowie są różni, barwni i charyzmatyczni. Postać Karoliny bardzo polubiłam, niekiedy się z nią utożsamiałam. Natomiast postać Tomka bardzo mnie irytowała, jego zachowanie było po prostu niedorzeczne i to jak traktował Karolinę bardzo mnie denerwowało. Gospodarze , do których trafili studenci byli dość specyficzni. Pani domu, niepokojąco piękna i wesoła Natalia ma skłonności do ekshibicjonizmu, babcia Natalii jest bardzo nie miła dla nowych współlokatorów oraz leżący w domu nieżyjący dziadek. Ale wszystko to nadaje klimat powieści. Od początku jest nutka strachu i zaskoczenia. W domu brakuje dostępu do internetu, a nawet zasięgu dla telefonu komórkowego, a sami mieszkańcy Białodębów sprawiają wrażenie zawieszonych w czasie i bardzo uważnie obserwują nowo przybyłych turystów. Mroczny klimat powoli zaczyna docierać do bohaterów i odciskać się na nich psychicznie. Ciągłe halucynacje sprawiają, że popadają w paranoję i zaczynają kwestionować własne zdrowie psychiczne. Przecież las to tylko drzewa, które nie krzywdzą.

 Reasumując książka jest bardzo fajna ma swój klimat, dużo się dzieje i nie można sie przy niej nudzić. Jednak dzięki niej myślę, że już więcej nie pójdę do lasu haha. 

Moja ocena: 6/10

Za możliwość przeczytania książki dziękuje panu Arturowi Urbanowiczowi.

Mam nadzieję, że moja recenzja Wam się podobała. Czuję, że wracam do formy czytelniczej :3

Piszcie czy czytaliście książkę i czy Wam się ona podobała:) 

Buziaczki.

Agaa.