Zrecenzowany Świat Agi.: #50 Recenzja "Elita"

Witajcie kochani.

Dziś mam dla Was recenzję drugiego tomu ''Rywalek", który przeczytałam w dzień.

"Elita" - Kiera Cass

"Miłość była rodzajem cudownego strachu."

Tytuł oryginału: The Elite

Data wydania: 21 maja 2014

Liczba stron: 328

Tłumaczenie: Małgorzata Kaczarowska

Cykl: Selekcja (tom 2)

Wydawnictwo: Jaguar

Opis książki:
Drugi tom "Rywalek". Do pałacu przybyło trzydzieści pięć dziewcząt. Teraz zostało ich tylko sześć. Ami i książę Maxon stają się sobie coraz bliżsi, jednak dziewczyna wciąż pamięta o Aspenie, chłopaku, którego darzyła szczerą miłością jeszcze zanim trafiła do pałacu.

''Ponieważ teraz należałam do niego. Wiedziałam to. Nigdy nie byłam niczego tak pewna."

Pierwsze wrażenie:

Pierwsze co to piękna okładka. Cała seria ma przepiękne okładki, a mi jako okładkowej sroce od razu rośnie serduszko jak na nie patrze. Co do treści. Akcja dzieje się dużo szybciej niż w pierwszej części, przez co szybciej się czyta. Mnie zajęło dosłownie 24 godziny. Styl autorki jest lekki i przyjemny, bez zbędnych domysłów i zawikłań. Jest to naprawdę lekka książka. W treści jest kilka zwrotów akcji. Cała akcja toczy się w pałacu. Jest to naprawdę magiczny i bajkowy świat. Ma świetny klimat i myślę, że każdy się w nim odnajdzie. Może nie jest to książka, która zapiera dech w piersiach i łamie serce na pół, ale nie sposób jest się od niej oderwać. Jest naprawdę wciągająca, a świat jest dobrze wykreowany.

"Być może kluczem do sukcesu jest zachowanie chłodnej głowy, kiedy inni wpadają w panikę"

Bohaterowie:

W tej części jeszcze bardziej pokochałam Maxona. Na koniec było mi go bardzo szkoda. W tej części Aspen mniej mnie denerwował i powiedziałabym nawet, że zaczęłam go lubić. Natomiast Ami strasznie mnie irytowała. Jest strasznie niezdecydowana czy strasznie mnie wkurzała. Tak jak w pierwszej części podziwiałam ją za odwagę i upór, tak w tej mi tego brakowało.

"-Poddaję się. Przepraszam, Ami, jesteś taka cierpliwa, ale ja sama nie mogę słuchać, jak gram. To brzmi, jakby fortepian na coś chorował.

-Szczerze mówiąc, bardziej jakby umierał."

Zakończenie:

Zakończenie było bardzo zaskakujące i się go nie spodziewałam. Cass świetnie to sobie wymyśliła i mam nadzieje, że równie dobrze pociągnie ten wątek w następnym tomie.

"- Jak to jest być zakochanym? (...)

- To najcudowniejsza i najokropniejsza rzecz, jaka ci się

kiedykolwiek może przydarzyć. "

Podsumowując:

Ta część też mi się podobała. Nie wiem, która część podobała mi się bardziej, bo każda miała swoje wady, ale tworzy spójną całość. Polecam serię i książkę każdemu. Jest to idealna książka na nudny wieczór.